|
درباره وبلاگ  خدا یا آن گونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم،و ان گونه بمیرانم که به وجد نیاید کسی از نبودنم ________ _______ ______ _____ ____ بی انتهــــــــــــــــــــــــــــــــاتــریــــن موضوعات
آرشيو وبلاگ
 بــــی انـتــهــاتــریــن عــبــرتـــــــــــــــ دو شنبه 28 اسفند 1391برچسب:نهج البلاغه-خطبه 1, :: 1:22 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
1-عجز انسان از شناخت خدا سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند و حساب گران از شمارش نعمت های او ناتوان و تلاش گران از ادای حق او درمانده اند.خدایی که افکار ژرف اندیش،ذات او را درک نمی کنند و دست غواصان دریایی علوم به او نخواهد رسید.پروردگاری که برای صفات او حد و مرزی وجود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت و برای خدا وقتی معین و سرامدی مشخص نمی توان تعیین کرد. مخلوقات را با قدرت خود آفرید،و با رحمت خود بادها را به حرکت در آورد و به وسیله کوه ها اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد.
2-دین و شناخت خدا
سرآغاز دین ،خداشناسی است،و کمال شناخت خدا، باور داشتن او، و کمال باور داشتن خدا،شهادت به یگانگی اوست،و کمال توحید،شهادت بر یگانگی خدا،اخلاص،و کمال اخلاص،خدا را از صفات مخلوقات جدا کردن است.زیرا هر صفتی نشان می دهد که غیر از او موصوف،و هر موصوفی گواهی می دهد که غیر از صفت است،پس کسی که خدا را با صفت مخلوقات تعریف کند او را به چیزی نزدیک کرده.و با نزدیک کردن خدا به چیزی دو خدا مطرح شدهِ،و با طرح شدن دو خدا، اجزایی برای او تصور نموده،و با تصور اجزا برای خدا،او را نشناخته است .و کسی که خدا را نشناسد به سوی او اشاره می کند و هر کس به سوی خدا اشاره کند،او را محدود کرده،به شمارش آورد.
و آن کس که بگوید (( خدا در چیست؟ )) او را در چیزی پنداشته است،و کسی که بپرسد ((خدا بر روی چه چیز قرار دارد؟)) به تحقیق جایی را خالی از او در نظر گفته است،در صورتی که خدا همواره بوده و از چیزی به وجود نیامده است.با همه چیز هست،نه اینکه همنشین آنان باشد،و با همه چیز فرق دارد نه اینکه از آنان جدا و بیگانه باشد، انجام دهنده همه کارهاست ،بدون حرکت و ابزار و وسیله ،بیناست حتی در آن هنگام که پدیده ای وجود نداشت،یگانه و تنهاست زیرا کسی نبوده تا با او انس گیرد و یا از فقدانش وحشت کند.
نظرات شما عزیزان:
|
|||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
|
|||
 |
تبادل لینک هوشمند