شاید بشه گفت در بین عفونتهایی که دستگاههای مختلف بدن ما رو درگیر می کنند عفونتهای دستگاه ادراری و تناسلی زیادتر دیده می شوند. به خاطر ویژگیهای خاص دستگاه ادراری تناسلی خانمها (که تماس بیشتری با محیط خارج داره ) این عفونتها در خانمها خیلی شایعتر از آقایونه. گاهی این بیماریها اونقدر شدید می شن که روند طبیعی زندگی و سلامت خانم رو دچار اختلال می کنن. طبیعی است که پیشگیری از این عفونتها خیلی بهتر و راحتتر از درمانشونه. واسه همین به این بیماریها و راههای ساده جلوگیری از اونها می پردازم :

عفونت های دستگاه توليد مثل زنان يکی از علت های مراجعه خانم ها به مراکز بهداشتی درمانی و پزشک است.  به همين دليل آشنايی زنان با علامت های اين عفونت ها باعث مراجعه به موقع و درمان صحيح بيماران خواهد شد. عفونت های دستگاه تناسلی زنان در اثر موجودات ريز ذره بينی ايجاد می شوند. مثلاْ می توان قارچ ها ـ ميکروب ها و تک سلولی ها را نام برد. اين موجودات می توانند قسمت های خارجی دستگاه تناسلی و قسمت های داخلی مثل گردن رحم و رحم را مبتلا کنند.

عفونت های قارچی

دستگاه توليد مثل خارجی پناهگاه انواع قارچ ها است. در بعضی موارد قارچ ها عفونت شديد ايجاد می کنند. با شديد شدن عفونت ممکن است ترشح سفيد پنيری شکل  پديدار شود. اين بيماری با مصرف داروهای ضد قارچ که پزشک تجويز می کند قابل درمان است.

علائم عفونت های دستگاه تناسلی

ساير علامت های عفونت های دستگاه تناسلی خارجی شامل زخم ـ تاول ـ خارش ـ ترشحات بدبو و درد می باشد.  هر خانم در صورت وجود هر کدام از اين علامت های عفونت بايد به پزشک مراجعه کند. از علامت های عفونت های دستگاه تناسلی داخلی لکه بينی و خونريزی را می توان نام برد. اگر درد پايين شکم ـ تب و لرز ـ ترشح بيش از حد و خونريزی غير طبيعی وجود دارد خانم ها بايد به پزشک مراجعه کند.

پيش گيری و درمان عفونت های دستگاه تناسلی

تمام عفونت های دستگاه تناسلی با مراجعه به موقع به پزشک قابل درمان هستند. درمان صحيح از شديدتر شدن و پيشرفت بيماری جلوگيری می کند. رعايت بهداشت فردی و نکات بهداشتی به حفظ سلامتی و پيش گيری از عفونت کمک زيادی خواهد کرد و اين نکات ساده اما لازم به زن کمک می کند تا از بيمار شدن و مشکلات بعدی جلوگيری کند.

غده های غير طبيعی دستگاه تناسلی

اين غده ها به دو دسته خوش خيم و بدخيم تقسيم می شوند. اين غده های اضافی می توانند در تمام قسمت های دستگاه تناسلی به وجود بيايند. بيشتر اين غده ها قابل ديدن نيستد بنابراين بايد به علامت های مهم آنها توجه کرد. در صورت توجه به علامت ها و معاينه به وسيله پزشک و انجام آزمايش های لازم و درمان به موقع می توان از پيشرفت کردن بيماری جلوگيری کرد.

اين بيماری ها علامت های زيادی دارند. ولی در اينجا به علامت های مهم تر اشاره می شود. در صورت وجود هر يک از اين علامت ها بايد به پزشک مراجعه کنيد:

در مورد غده های اضافی تخمدان مهم ترين علامت بزرگ شدن شکم است. ممکن است اين غده ها در هر سنی از زندگی زنان يعنی از کودکی تا پيری به وجو آيند. از علامت های غده های رحم و گردن رحم : خونريزی نامنظم ـ زياد شدن مقدار خون ريزی در موقع قاعدگی يا طول کشيدن دوران خون ريزی قاعدگی می باشد. گاهی نيز لکه های خون در غير از موقع قاعدگی يا بعد از عمل مقاربت ديده می شود. ممکن است اين افراد دچار ترشحات شوند. گاهی وقت ها اين غده ها بزرگ می شوند و به روده ها و مثانه فشار می آورند.  به همين دليل بايد به ناراحتی های گوارشی و ادراری هم توجه شود.

لازم است تمام خانم های شوهردار و در سنين ۲۰ تا ۶۵ سال هر سه سال يک بار از نظر بيماری سرطان آزمايش شوند.

عفونتهای واژن (مهبل )

عفونتهای واژن علایم مختلفی از جمله ترشح آبکی یا چرکی از واژن؛ خارش ناحیه واژن و فرج ؛احساس ناراحتی حین نزدیکی و گاهی سوزش ادرار را می توانند به وجود بیاورند.

نکات مهم برای جلوگیری از ابتلا به عفونتهای تناسلی :

- پوشیدن شلوار تنگ می تواند خطر ابتلا به عفونتهای تناسلی را افزایش دهد.

- بهتره لباس زیر به رنگ روشن-مخصوصا سفید- باشد تا تغییرات ترشحات به آسانی تشخیص داده شود.

لباس زیر را باید در فواصل زمانی کوتاه عوض کرد و بعد از شستشو در برابر آفتاب پهن کرد .

- در موقع طهارت گرفتن‌؛ باید دستها تمیز باشد و همیشه اول واژن و بعد مقعد شستشو داده شود.

- بعد از نزدیکی ؛ شستشوی ناحیه خارجی اعضای تناسلی و همچنین ادرار کردن می تواند باعث پیشگیری از عفونتهای تناسلی شود .

- یکی از راههای جلوگیری از انتقال عفونتهای تناسلی بین زن و شوهر ؛ استفاده از کاندوم است .

- کم بودن شریکهای جنسی و در واقع وفاداری زن و شوهر به هم باعث می شود که عفونتهای تناسلی خطرناک مثل ایدز؛ سوزاک و سیفلیس به حریم خانواده وارد نشود .

- در صورت بروز علایمی مثل ترشح ؛سوزش و خارش در زن ؛زن و شریک جنسی او هر دو باید برای درمان اقدام کنند و درمان یکی از آنها به تنهایی موثر نیست.

عفونتهای دستگاه ادراری در زنان :

زنان خیلی بیشتر از مردان به عفونتهای ادراری مبتلا می شوند چون میکروبها برای رسیدن به مثانه راه کوتاهتری را طی می کنند ؛ این عفونتها در روزهای اول بعد از ازدواج بیشتر دیده می شوند ؛به همین دلیل به آنها عفونتهای ماه عسل هم می گویند.

عفونتهای ادراری با علامتهایی به شکل سوزش ادرار ؛ افزایش تعداد دفعات ادرار ؛ احساس فوری بودن ادرار ؛ درد زیر دل و گاه تغییر رنگ (قرمز شدن ادرار ) خود را نشان می دهند .گاهی اوقات هم بوی بد و دیدن چرک در ادرار از علامتهای این بیماری است .

عفونتهای ادراری را می توان با خوردن دارو درمان کرد ولی بهتره در دوره درمان مایعات بیشتری خورده شود تا ادرار بیشتری دفع شود . درمان عفونتهای ادراری را باید هر چه زودتر شروع کرد.

زنان برای جلوگیری از عفونتهای ادراری باید این نکته ها را رعایت کنند :

۱- بعد از نزدیکی ؛ ادرار کنند و دستگاه تناسلی خود را بشویند .

۲- ادرار خودشان را به مدت طولانی نگه ندارند .

۳- دستگاه تناسلی خود را تمیز نگه دارند .

اگر عفونت ادراری کلیه ها را گرفتار کند (بیماری پیلونفریت )؛ حال بیمار بد می شود و باید فورا خودش را به یک مرکز درمانی مجهز برساند . در این حالت ؛ بیمار دچار تب و درد شدید پهلوها می شود .گاهی بعضی خانمها به طور مکرر دچار عفونتهای ادراری می شوند . در این مواقع باید با مشورت پزشک ؛ برای پیشگیری از عفونت ؛ دارو مصرف کنند